راهی به سوی نجات: وقتی که پدر آسمانی برای پرندگان مهیا می کند، چقدر بیشتر برای شما مهیا خواهد نمود.

درسی از طبیعت خدا

"مرغان هوا را نظر کنید که نه می کارند،

و نه می دروند، و نه در انبارها ذخیره می کنند،

و پدر آسمانی شما آنها را می پروراند.

آیا شما از آنها بمراتب بهتر نیستید؟"

انجیل مقدس، متی ۶: ۲۶

وقتی که پدر آسمانی برای پرندگان مهیا می کند،

چقدر بیشتر برای شما مهیا خواهد نمود.

خداوند ما عیسی مسیح به هر پرنده ای در آسمان حیات داده، و حیات تک تک آنان را نگه می دارد. او به پرندگان نمی گوید:" به شما حیات دادم، حالا خودتان مشکلات ادامۀ زندگی تان را حل کنید." و پرندگان هم جمع نمی شوند، و جلسه تشکیل نمی دهند که:" اوضاع اقتصادی خراب شده، کمبود دانه هست. باید راهی پیدا کنیم تا زنده بمانیم." شما نمی بینید که پرندگان با حرص و نگرانی از ترس یک آیندۀ پیش نیآمده، هی از این ور به آن ور بپرند و بخواهند دانه انبار کنند. خدای ما نه فقط حیات می آفریند، بلکه آن را نگه می دارد.

ولی در ضمئن شما نمی بینید که پرندگان بیکار نشسته باشند، منتظر اینکه دولت و یا کسی بیآید و به آنها غذا دهد. پرندگان از روی غریزه سخت کار می کنند، ولی نگران نیستند. سخت کار کردن هیچ کس را نکشته است. ولی نگرانی، قربانی های بسیاری دارد.

در انجیل مقدس، متی ۶ : ۲۶ خداوند عیسی مسیح از ما می پرسد:" آیا شما از آنها (پرندگان) بمراتب بهتر (ارزشمند تر) نیستید؟" هیچ پرنده ای در سیرت خدا خلق نگشته، و یا برای ابدیت هم ارث با مسیح در نظر گرفته نشده است. ولی ما شده ایم. مسیح می پرسد:" وقتی که پدر آسمانی برای نیازهای پرندگان بر طرف می سازد، فکر نمی کنید بمراتب بیشتر به شما توجه داشته، و فراهم می کند؟" البته فراهم سازی خدا، بهانۀ برای تنبلی نیست. پرندگان برای غذا و آشیانۀ خود، کار می کنند، من و شما هم باید زحمت بکشیم. این نظمی است که خدا بر قرار ساخته که انسان به عرق پیشانی خود، کار کرده، نان بخورد (کتاب مقدس، پیدایش ۳: ۱۹) . اگر کار نکنیم، نمی توانیم انتظار داشته باشیم که خدا نیازهای ما را برطرف خواهد ساخت (انجیل مقدس، ۲ تسالونیکیان ۳: ۱۰). خدا از طریق غریزۀ پرندگان برای کار کردن، آنان را برکت می دهد، و نیز از طریق کوشا بودن من و شما، ما را برکت می دهد. کوشا باشیم. نگران نباشیم. برای آینده در هدایت کلام، و روح القدس برنامه بریزیم، ولی نگران نباشیم.

"ای جان من خداوند را متبارک بخوان!

ای یهوه خدای من تو بی نهایت عظیم هستی!

به عزت و جلال ملبس هستی.

....

شیر بچگان برای شکار خود غرش می کنند،

و خوراک خویش را از خدا می جویند.

....

انسان برای عمل خود (کار خود) بیرون می آید،

وبه جهت شغل خویش تا شامگاه."

کتاب مقدس، مزمور ۱۰۴: ۱، ۲۱، ۲۳