راهی به سوی نجات: درسهائی که سختی ها به ما می آموزند: ایمان

"به ایمان، ابراهیم چون امتحان شد، اسحاق را گذارنید (به عنوان قربانی بر مذبح)

و آنکه وعده ها را پذیرفته بود، پسر یگانۀ خود را قربانی می کرد."

انجیل مقدس، عبرانیان ۱۱: ۱۷

دلیل اصلی که پدر آسمانی اجازه می دهد سختی ها بر زندگی فرزندانش،

ایمانداران مسیحی، فرود آیند، آن است که استقامت ایمان آنان را،

برای خودشان، بیآزماید.

آنچه که بر ابراهیم در کتابمقدس، پیدایش ۲۲، واقع شد، نمونه ای است فراموش نشدنی از شدید ترین سختی ها، شدیدترین آزمون ها، که انسانی تا کنون متحمل شده است. خدا ابراهیم را امتحان کرد برای خود ابراهیم، تا کیفیت ایمان ابراهیم بر خودش آشکار شود، نه خدا. وقتی خدا به او گفت یگانه پسر عزیزش، اسحاق را، به عنوان قربانی سوختنی بر بالای یکی از کوههای منطقۀ موریا قربانی کند، این فرمان خدا ابراهیم را حیرت زده نمود. شخصیت خدا، نقشۀ او برای نجات آسمانی انسانها، وعده های او به ابراهیم، محبت اش به اسحاق، کّل موضوع، با این فرمان قربانی کردن اسحاق نامتجانس بود. تا کنون خدا چنین چیزی از کسی نخواسته بود تا برای ابراهیم یک نمونۀ پیشینه وجود داشته باشد و به ابراهیم در گذشتن از این آزمون یاری دهد. تمامی این امتحان اصلاً در فکر نمی گنجید.

و آنچه که این آزمون را از هر نوع تجربۀ سخت دیگر متمایز می کرد این بود که خود ابراهیم می بایستی پسر عزیز و یگانۀ خودش را قربانی کند. زمین تا آسمان فرق وجود دارد بین اینکه شما عزیزی را از دست دهید در اثر عوامل دیگر، و اینکه خود شما مسبب اصلی از دست دادن آن عزیز باشید. آن پدر می بایستی پسر یگانه خودش را قربانی کند.

ولی ابراهیم علی رغم تمامی این موانع، با ایمانی شگفت انگیز به خدا با این آزمون روبرو شد. در مورد صحت کلام خدا شک نکرد، سعی ننمود با حکمت خودش از اطاعت کردن از خدا بصورتی فرار کند. با خدا جر و بحث ننمود. بلکه فوراً اطاعت کرد، آیۀ ۳. با اطمینان کامل به خادمینش گفت که هم او و هم اسحاق بر خواهند گشت، آیۀ ۵، و اینکه خدا خودش برۀ قربانی را فراهم خواهد نمود، آیۀ ۸. ابراهیم آماده بود که اطاعت نماید. ابراهیم هیچ چگونه معجزه ای، خواب و رویائی هم ندیده بود تا به آنها استناد کند. ابراهیم ندیده بود که مرده ای زنده شود. اطمینان ابراهیم فقط بر کلام خدا بود و بس. ابراهیم عادت داشت که صبح زود برخاسته در حضور خداوند باشد (کتابمقدس، پیدایش ۱۹: ۲۷). این رمز قوت ایمانش بود.

ابراهیم "پسر خود اسحاق را بسته، بالای هیزم برمذبح گذاشت. و ابراهیم دست خود را دراز کرده، کارد را گرفت تا پسر خویش را ذبح نماید." کتاب مقدس، پیدایش ۲۲: ۹- ۱۰. چه ایمان حیرت انگیزی، چه لحظۀ مهیجی وقتی که خدا ابراهیم را از پرداخت بهای کامل اطاعت از فرمانش، معاف نمود (آیات ۱۱- ۱۲). خدا خودش برۀ قربانی را فراهم کرد و جان اسحاق را نجات داد. در این رویداد شما می بینید که ایمان راستین و نجات بخش چه هست و چرا ابراهیم پدر ایمانداران خوانده می شود (انجیل مقدس، رومیان ۴: ۱۱- ۱۲).

ما در مسیح فرزندان ابراهیم هستیم. شما نیز می توانید مانند او به پدر آسمانی بطرز فوق العاده اعتماد کنید. شما نیز می توانید در مقابل تجربیات بسیار سخت مقاوم بوده، و از آنان با پیروزی بگذرید. اگر چه در زمان گذشتن از آنها، بطرز غیرقابل تصوری سخت و شدید می آیند. مانند ابراهیم، به کلام خدا در دستهای روح خدا اعتماد کنید و بجلو روید.

امروز و هر روز،

چشمانتان بر خدای ابراهیم، پدر آسمانی مان باشد.

"ابراهیم یقین دانست که خدا قادر . . . است."

انجیل مقدس، عبرانیان ۱۱: ۱۹

"ما مسيح را به همه می‌شناسانيم و با تمام دانشی که داريم همه را آگاه ساخته، تعليم می‌دهيم تا آنها را به صورت افرادی بالغ در مسيح به خدا تقديم نماييم." (انجيل شريف، کولسيان ۱: ۲۸)

با من همراه باشید امیدوارم برکت بگیرید: