راهی به سوی نجات: یک ایماندار راستین مسیحی هیچ دلیلی برای ترس از زحمات و سختی ها ندارد.

با جفاها و سختی ها، دلیرانه روبرو شویم.

"زیرا خدا روح جبن (ترس) به ما نداده است، بلکه روح قوّت و محبت و تادیب را."

انجیل مقدس،۲ تیموتاوس ۱: ۷

یک ایماندار راستین مسیحی هیچ دلیلی برای ترس از زحمات و سختی ها ندارد.

رمز دلیری از پیش آماده بودن است. از پیش، با بودن در حضور خداوند در کلام و دعا، آن دلیری لازم برای دست و پنجه نرم کردن با ضدیتها و سختی ها را می توانیم بیآبیم. از پیش باید انتظار جفاها را داشت. کتاب مقدس، امثال سلیمان ۲۹: ۲۵ می فرماید: " ترس از انسان دائم می گستراند، اما هر بر خداوند توکل نماید، سرافراز خواهد شد."

در انجیل مقدس، متی ۱۰: ۲۹- ۳۱، خداوند عیسی مسیح دلیل شگرفی به ما ارائه می دهد تا در زیر ابر سیاه ترس او را خدمت نکنیم. "آیا دو گنجشک به یک فلس (دینار) فروخته نمی شود؟ و حال آنکه یکی از آنها به جز به حکم پدر شما به زمین نمی افتد. لیکن همۀ مویهای سر شما نیز شمرده شده است. پس ترسان مباشید، زیرا شما از گنجشکان بسیار افضل هستید." نکتۀ اصلی مثال مسیح، که بر اساس عقل سلیم می باشد، واضح است. پدر آسمانی ای که حتی به پرندگان کوچک و جزئیات ریزی مثل تعداد موههای سر ما توجه دارد، مسلماً به خیریت جسمانی و روحانی ما، و در نهایت خیریت جانهای ما، عمیقاً توجه می کند. هر چقدر شرایط کنونی شما بد باشند، و هر چقدر دوران سختی ها طولانی، پدر آسمانی ما قادر است که از ما نگه داری کند، و می کند.

اما دقت کنید، در این آیات متی ۱۰: ۲۹- ۳۱، آن گنجشک به زمین می افتد. آن گنجشک درد افتادن را تجربه می کند. ولی بدون توجه و مراقبت پدر آسمانی نمی افتد و درد نمی کشد. ما از درد افتادنها معاف نیستیم. ولی هیچوقت در دردهایمان تنها نیستیم. و هیچوقت عبث درد نمی کشیم.

این وعدۀ مطمئن خداوند عیسی مسیح برای ماست: "آرامش برای شما می گذارم، آرامش خود را به شما می دهم. نه چنانکه جهان می دهد، من به شما می دهم. دل شما مضطرب و هراسان نباشد." انجیل مقدس، یوحنا ۱۴: ۲۷. وقتی چنین وعده ای داریم، وقتی حضور پیوسته روح القدس را داریم،وقتی یگانه کلام خدا را داریم، وقتی کلیسای مسیح را داریم، دیگر علی رغم هر نوع جفا و سختی، جائی برای ترس و نگرانی که ما را فلج می کنند، وجود ندارد.

"در تنگی یاه را خواندم، یاه مرا اجابت فرموده، در جای وسیع آورد.

خداوند با من است، پس نخواهم ترسید.

انسان به من چه تواند کرد؟

خداوند برایم از مددکاران من است.

پس من بر نفرت کنندگان خود آرزوی خویش را خواهم دید.

به خداوند پناه بردن بهتر است از توکل نمودن بر آدمیان.

به خداوند پناه بردن بهتر است از توکل نمودن بر امیران."

کتاب مقدس، مزمور ۱۱۸: ۵- ۹