راهی به سوی نجات: زندگی ارزشمند :

یکی از جملاتی که تأثیرِ عمیقی در زندگی من گذاشتهْ گفتة فیلسوفِ معروف سقراط است که ترجمه‌اش چنین است: « زندگیِ بدونِ ارزیابی، ارزشِ زندگی‌کردن را ندارد »

به راستی ارزش‌های زندگی شما چیست؟ شما با چه معیارهائی زندگی خود را ارزیابی می‌کنید؟ چه مواردی برای شما مهم هستند و حاضرید تا نهایت بر آنها بیایستید؟

گفتة زیبای دیگری که اخیرا خواندم این است: « تنها زندگی‌ائي که ارزش داردْ آن است که خرج دارد »

این گفته‌هاْ گفتة عیسی مسیح خداوند را بیاد من می‌آورد: « ^۳۴ ... اگر کسی بخواهد از من پیروی کند، باید خود را فراموش کرده، صلیب خود را بردارد و به دنبال من بیاید. » (مرقس ۳۴:۸)

هستند کسانی که ادعا می‌کنند پیرو عیسی مسیح هستند ولی زندگی آنها نمایانگر آنچه عیسی مسیح می‌گوید نیست. توجه کنید به دو شرطی که عیسی مسیح برای پیروان خود مقرر می‌کند. اول خود را فراموش کردن و بعد صلیبِ خود را برداشتن. اینجا منظورِ کلام خدا کنار گذاشتنِ خواسته‌ها و ارادة شخصی خودمان است، خواسته‌هائي که با آنچه خدا در نظر دارد متفاوت است. آیا حاضریم از خواسته خود بگذریم تا برکاتی که خدا در نظر دارد شاملِ حالِ ما شود؟ اگر پیروِ واقعیِ عیسی مسیح هستیم، بله. چالش اینجاست که چگونه می‌توان تفاوتِ خواسته و ارادة خدا را از خواسته و ارادة خود تشخیص داد. تجربیات شخصی و آنچه در اطراف ما می‌گذرد نمایانگر آن است که ما خود به خود خواسته و ارادة خدا را انجام نمی‌دهیم. ما احتیاج داریم که خودِ خدا ما را از خواسته‌های خود آگاهی داده و خود توانائي انجامِ آنها را بدهد. برای این منظورْ ما هم کلام خدا و هم روحِ مقدسش را داریم.

کلام خدا می‌گوید: « ^۵ طرزِ تفکّرِ شما دربارة زندگی باید مانند طرز تفکّرِ عیسی مسیح باشد: » (فیلپیان ۵:۲)

وقتی طرزِ تفکّر ما طرزِ تفکّر مسیح شد، همانطور که عیسی مسیح برای ما بر صلیب رفت، ما هم حاضر خواهیم شد که صلیب خود را، یعنی آن خرجی که باید برای زندگی ارزشمندِ پیروِ عیسی مسیح بودن بپردازیمْ، با رضایت پرداخت نمائیم تا برکاتِ الهی شامل حال ما شود.

باشد تا شما دوست عزیز متوجة پرداختِ خرجِ داشتنِ رابطة شخصی با خدا در عیسی مسیح شده، با ایمان قلبی پیرو او شوید.

در محبت و خدمت مسیح